بوپرنورفین یک داروی ضد مخدر (مسکن اوپیوئیدی) نسبتاً جدید می باشد که از حدود 30 سال قبل تولید می شود و با اسامی سوبوتکس، سوبوکسان و بوپرکسین می باشد که به شکل زیر زبانی به عنوان جایگزین مواد مخدر در موارد محدودی به عنوان درمان نگهدارنده مصرف می شود، لیکن در طولانی مدت کاملاً اعتیاد آور بوده ترک آن دشوار است. مصرف خوراکی تاثیر و استفاده ای نداشته و انواع تزریقی آن در درمان اعتیاد جایگاهی نداشته، خود به شدت اعتیادآور است.

بوپرنورفین یک ماده مشتق از تبائین و یک آلکالوئید فناترن است که از گیاه خشخاش گرفته شده و بطور شیمیایی تولید می شودکه محرک(آگونیست) گیرنده های مو و همچنین مهار کننده(آنتاگونیست) گیرنده های کاپا مورفینی مغز می باشد و چون یک آنتاگونیست نسبی است علائم ترک آن از مخدرهای دیگر و متادون خفیف تربوده در مسمیت و دوزهای بالا اثرات وقفه تنفسی کمتری دارد. در نوع قرص زیر زبانی به علت ترکیب با داروی ضدمخدر نالترکسون اثرات ضد مخدری پیدا می کند که از مسمومیت جلوگیری کرده علائم ترک مصرف و خماری ایجاد می کند. همچنین در کسانی که از گذشته مخدر قوی ویا متادون مصرف می کرده اند در مصرف همزمان باعث علائم ترک می شود، به همین دلیل در موارد جایگزینی با مخدر بایستی در زمانی که مخدر قبلی تا حدودی از بدن خارج شده و فرد در حالت خماری است شروع شود.

این دارو در بسیاری از مراکز ترک اعتیاد به عنوان درمان نگهدارنده شبیه به متادون به بیماران تجویز می گردد. که از نظر علمی تنها در مبتلایانی که به دلایلی قادر به ترک اعتیاد و سم زدایی نبوده و جزء گروه های پرخطر (از جمله بیماران تزریقی، افراد بی خانمان و بدون حمایت خانوادگی و اجتماعی ، زندانیان و...) محسوب می شوند کاربرد دارد ولی متاسفانه با تجویز رایج غیر علمی به همه ی بیماران مصرف آن تبدیل به نوع جدیدی از اعتیاد شده است که رهایی از آن برای بیماربه یک معضل دشوار بدل شده و ترک آن تنها در مراکز تخصصی مانند کلینیک ترک اعتیاد دی و بصورت بستری امکان پذیر است. مراکزی که به دلیل ناآگاهی و یا مقاصد سودجویانه به شکل طولانی مدت و بی رویه آین نوع داروها را در اختیار بیماران قرار می دهند، عملا"مراکز تداوم اعتیاد و توزیع مواد هستند تا ترک و درمان اعتیاد !!